Bir fast food restoranında sıradan bir Cuma hizmeti, bir müşteriden hırsızlık yaptığı iddia edilen bir çalışanı araştırmak üzere çıkan bir polis memuru tarafından kesintiye uğrarken, aslında daha korkunç bir durumla karşı karşıyayız. Tüm hikaye, beklenmedik ve tuhaf bir olayla başlıyor, bir polis memuru, bir çalışanın bir müşteriden para çaldığını iddia ederek restorana gelir. Fakat aslında restoranın sıradan görünümünün altında, çok daha karmaşık ve karanlık bir olay örgüsü yer alıyor.
Rahatlığı ve huzuru simgeleyen bu sakin Cuma, bir anda gerilim ve belirsizlik dolu bir hal alır. Restoran çalışanı hırsızlık suçlamasıyla karşı karşıya kalırken, bu suçlamaların ardında çok daha büyük bir şeyler olduğu hissi biz seyircilerin de içini kemirir. Polis, hırsızlık suçunu araştırdıkça, kutu açılır ve perdenin gerisinde yatan sinistre gerçekler bir bir ortaya çıkmaya başlar.
Tutkulu bir sinema yorumcusu olarak, bu hikayenin seyirciye, gerçekliğin sıklıkla gözden kaçan, umulmadık ve karanlık yüzünü başarılı bir şekilde gösterdiğini düşünüyorum. bir hikaye, aynı zamanda ön yargılarımızın, neyin gerçek neyin aldatmaca olduğunu nasıl bulanıklaştırabileceğini de gösteriyor. Yeterince dikkatli bakmadığımızda, en masum görünen sahnelerin bile altında ne tür dehşetlerin yatabileceğini hatırlatır bize.
Kısacası, sıradan bir Cuma hizmetini anlatan bu hikaye, aslında bakış açımızı sorgulamamızı ve olaylara farklı bir perspektiften bakabilmeyi öğretir. Seyirci olarak hepimiz bu hikayeden, göründüğü kadar masum olmayan bir dünyada yaşadığımızı anımsaması gerektiği dersini çıkarabiliriz.
