""Öldüğümüzde nereye gideriz?" Üç yaşındaki Bodhi Palmer'ın bu sorusu, gerçek bir aileyi, ölümle nasıl başa çıktığımızı, bu süreçte bulabileceğimiz aşkı, kahkahayı ve acıyı keşfeden fantastik bir maceraya sürüklüyor. Bu filmde ölüm kavramı, evrensel bir mesele olarak ele alınıyor ve bizimle birlikte yaşayan, ancak çoğunlukla görmezden geldiğimiz bir gerçeklik. Bodhi'nin masumiyeti ve çocuksu merakı, ailesini ve dolayısıyla izleyicileri, belki de tüm zamanların en zor sorusuyla yüzleşmeye zorluyor. Bu süreçte, aile fertleri arasında derinleşen bağları ve bunun yanı sıra bir aile olarak bir arada kalmanın getirdiği zorlukları görmek mümkün. Filmde acının ve kederin yanı sıra sevginin ve neşenin de yeri olduğunu, tıpkı hayatın kendisi gibi karmaşık bir duygusal yelpaze sunduğunu görebiliriz. Genel olarak, filmin ölüm ve yaşama dair samimi bir bakış sunduğunu belirtmek gerekir. Bu film, bir yandan Bodhi'nin gözünden ölüm kavramını ve diğer yandan ise ailesinin bu durumla nasıl başa çıktığını ele alarak, izleyicilere hem derin düşündürücü, hem de duygusal anlar yaşatıyor."
