20. yüzyılın ortalarında, işgal altındaki Fransa'dan kaçmayı planlayan bir adamın düşündürücü hikayesini izlerken kendimizi tuhaf bir aşk üçgeninin içinde bulduk. Talihsiz bir yazarın kimliğini üstlenmiş olan bu adam, asıl karmaşanın merkezinde duran, ölen yazarın hayatta kalan karısı ile aşkın kıyısında bir dansa başlıyor.
Film, Fransa'nın işgal altındaki dönemini etkili bir şekilde temsil etmeyi başarıyor. Ana karakterimiz önceki yaşamından keskin bir kopuş yaşadıktan sonra, üzerine geçtiği yazarın kimliği ve hayatıyla yüzleşmek zorunda kalıyor. Tesadüfen karşılaştığı ve sonradan aşık olduğu gizemli kadın ise, aslında ölen kocasının yerine geçmiş olan bu adamı bilmeden kabulleniyor.
Film, kimlik, aşk ve hümanizm üzerine bir dizi felsefi soru sorduğu için izleyiciyi hem duygusal hem de düşünsel anlamda tatmin ediyor. Öte yandan, karakterler arasındaki karmaşık ve duygusal ilişkiler, sinemasal açıdan büyüleyici hale getiriyor. Kimlik değiştirme teması, karakterlerin ahlaki ve etik çatışmalarını oldukça karmaşıklaştırırken, bir yandan da o dönemin zorlu politik atmosferine bağlanıyor.
Böyle bir konu üzerinde duran film, kimliğin ne kadar karmaşık ve kaygan bir kavram olduğunu bizlere hatırlatıyor. Aynı zamanda, aşkın her türlü zorlu durumda nasıl bir kurtuluş umudu olabileceğini vurguluyor. Bu filmi izlerken, sevdiğimiz kişilere olan sadakatimizin ve aşkın, yaşamın zorlukları karşısında bize sağladığı dayanıklılığın altını çiziyor.
