1973 yılı, Uruguay'ın tarihinde karanlık bir dönem olarak hatırlanır. Ülke, acımasız bir askeri diktatörlük tarafından yönetilmektedir. Bir sonbahar akşamı, tipik bir gizli askeri operasyonla, üç Tupamaro tutsağı hücrelerinden alınır. Emir son derece açık ve net bir şekilde verilmiştir: "Onları öldüremeyeceğimize göre, deli edelim."
Bu cümle, hem hükümetin katı ve gaddar tavrını hem de tutsakların akıl almaz zorluklarda hayatta kalmak için verdiği mücadeleyi özetler nitelikte. Üç Tupamaro'nun hikayesinde, haksızlığa karşı direnişin, insana yapılan eziyetin vahşetinin ve insan ruhunun dayanılmaz işkencelere rağmen nasıl direndiğinin çarpıcı bir portresini görürüz.
Bu işkenceyi uygulayan askerler, tutsakları çılgına döndürmeye çalışırken, aynı zamanda onların insanlık dışı işkencelerini de gizlemeye çalışmaktadırlar. Kendi hükümetinin bu vahşi eylemlerini saklayabilmek için yürütülen bu gizli operasyon, hem tutsakların hem de askerlerin yaşamlarını sonsuza dek değiştirir.
Bu ürpertici hikaye, bir sinema eleştirmeni olarak bana, filmin sadece bir hikaye anlatmadığını; aynı zamanda bir çağın karanlık ve zorlu zamanlarını, baskı ve direniş arasındaki çatışmayı, insan ruhunun ızdırap karşısında nasıl direndiğini gösterdiğini hatırlatıyor.
Güzel film ve Türkiye de olsa böyle ceza bir daha yapamazlar
0
0
Neden iyi filmleri Türkçe dublaj yaplmyor?
0
0