Tecrübeli bir D.C. gazeteci olan kahramanımız, babası için hissettiği suçluluk duygusu ile tetiklenen bir görev sayesinde, kendi hikayesinin akışını kaybediyor. Babasının bu görevi onu, üzerinde yorum yapmaya çalıştığı hikayenin tam merkezine, istemeden de olsa bir konu olarak sürüklüyor. Kendi hikayesinde beklenmedik bir şekilde başrol oyuncusu haline gelen gazetecimiz, bu durumda ne yapacağını ve hangi yolu izleyeceğini bilemez durumda. Kendi kaleminden dökülen hikayenin içinde bulan gazetecimiz, belki de hayatının en önemli hikayesini yazmaktadır. Joan Didion'un aynı isimli eserinden uyarlanan bu film, sadece bir gazetecinin hikayesi değil, aynı zamanda bir babayla kızının hikayesini, suçluluk duygusunu ve ne pahasına olursa olsun gerçeği arama çabasını ele alıyor. Tüm bu öğeleri bir araya getiren film, izleyeni sınırların ötesine taşıyan bir deneyim sunuyor. Dahası, bir gazetecinin anlatı gücünün, kendi yaşadıklarını dış dünyaya aktarırken nasıl değiştiğini ve evrildiğini gözler önüne seriyor. Kendi hikayesinin kahramanı ve yazarı olmak zorunda kalan gazetecimiz, en çıplak haliyle karşımızda. Bu filmi izlerken bir yandan da Joan Didion'un kalemini ve derinlikli düşünce yapısını keşfetme fırsatı buluyoruz.
