Borçları nedeniyle bir mafyaya borçlu olan film yapımcısı, ana karakterimizin hikayesini anlatıyor. Yönetmen, yaşlanan bir film yıldızını sigorta dolandırıcılığı için "kazara" öldürmeye çalışırken, bu durumun borcunu ödeme amacına hizmet edeceğini düşünüyor. Ancak işler planlandığı gibi gitmez. Yönetmen, çekimlerin yapıldığı film setinde, çekmekte oldukları filmin aslında bir başyapıt olduğunu fark etmeye başlar. Her sahnede, her diyalogda ve her kamera hareketinde, sinema tarihine kazınacak bir eser yaratmanın potansiyelini görür.
Dışarıdan basit bir suç öyküsü gibi görünen bu hikaye, sinemanın yaratıcı ve tahrip edici gücünü, hayat ve ölüm üzerine derin bir sorgulama yaparak seyirciye sunuyor. Filmdeki karakterler ve olaylar kurgusal olsa da, yaşlanan bir yıldızın ölümünün nasıl bir mali kazanca dönüştürülebileceği konusu, Hollywood'un karanlık yüzüne dair bir eleştiri niteliği taşıyor. Dolayısıyla hikaye, sadece bir suç draması olmanın ötesine geçerek, bir sanat başyapıtına dönüşüyor.
Bu karanlık ve dolambaçlı hikaye, seyircinin gerilim ve merakını sürekli canlı tutmayı başarıyor. Bu durum, filmi hem bir suç draması hem de bir sinema başyapıtı olarak nitelendirmemizi sağlıyor. Bu film, seyircinin empati yeteneğini zorlayan, duygusal ve düşündürücü bir deneyim sunuyor.
